Tworzenie związku, którego partnerzy żyją w różnych krajach jest ogromnym wyzwaniem i codziennością dla wielu polskich i mieszanych rodzin. Większość par żyje na odległość przejściowo, w trakcie trwania ich relacji. Najczęściej poznali się w kraju i życie na Wyspie jest kolejnym etapem. Rozumieją się, znają, cieszą się zaufaniem w związku, dzielą marzenia, mają doświadczenie wspólnego mieszkania i wypracowali własne metody radzenia sobie z pojawiającymi się trudnościami. W takich okolicznościach rozłąka wynika z ważnych dla obojga powodów. Mieści się w dłuższym, wspólnym planie ich wspólnego życia.
Nie każdy związek na odległość tak wygląda. Inną grupą są partnerzy, którzy próbują tworzyć związki ponad dzielącą ich fizycznie odległością. Jest wiele przyczyn podejmowania takich prób, szereg jest przedmiotem poradników i dyskusji, wśród nich są istotne względy:
- ekonomiczne czy finansowe,
- związane z miejscem zamieszkania rodzin pochodzenia,
- dotyczące barier językowych i kulturowych,
- wynikające z obowiązków wobec pracodawcy,
- powodowane brakiem dostatecznie atrakcyjnych (fizycznie, intelektualnie, etc.) mężczyzn bądź kobiet.
Kolejną przyczyną, jedynie sporadycznie poruszaną, jest przeświadczenie, że relacje na odległość są korzystne i bezpieczne, ponieważ stanowią ograniczoną ingerencję w życie partnerów.
Odległość jako ochrona
Modeli związku, czy nawet małżeństwa na odległość mogą poszukiwać ludzie, którzy nie potrafią żyć w bliskiej, intymnej relacji, którym bardzo trudno jest się angażować (chodzi tu o brak umiejętności a nie o preferencje; czyli o ludzi, którzy pragną bliskości, ale nie potrafią jej budować). Zwykle można odnaleźć ważne powody takich trudności w przeszłości partnerów.
Ważnym obszarem jest tu też umiejętność radzenia sobie z konfliktami niechybnie pojawiającymi się w toku rozwoju związku. Odczuwają wtedy skrajnie intensywne, bolesne emocje. Próbują się przed nimi bronić, starają się budować poczucie wpływu i umiejętności regulowania przebiegu wydarzeń w relacji.
Lub – podobnie – w takiej relacji mogą znajdować się ludzie nie potrafiący partnerowi czy partnerce odmówić – ochronić swojej odrębności – choć tego potrzebują.
Obie grupy potrzebują odległości.
Wyobrażenia o sobie nawzajem
Relacja tworzona z osobą, z którą komunikacja odbywa się na odległość, jest niepełna, pozwala dłużej utrzymywać nadzieje i wyobrażenia, które w bliskim kontakcie prawdopodobnie zostałyby poddane próbie. Łatwiej cieszyć się obrazem wspólnego udanego życia niż mierzyć się z codziennymi trudnościami, które są wyzwaniem każdej realnej relacji.
Kiedy ostatecznie dochodzi do bolesnego rozwiania tych wyobrażeń jest większą motywacja do znalezienie rozwiązania własnych trudności. Wiele osób:
- decyduje się zająć wtedy czymś innym niż pospieszne znalezienie kolejnego związku,
- zastanawia się nad źródłami takiego, nieudanego przebiegu relacji,
- myśli krytycznie,
- rozmawia z przyjaciółmi lub sięga po lekturę,
- lub zaczyna dowiadywać się więcej o psychologicznych podłożach swoich decyzji,
- i ewentualnie poszukuje informacji o obszarach pomocy psychoterapii.
Naturalnie podobne mechanizmy wpływają też na pary, które mieszkają wspólnie.
Treść opracowana n/p publicznie dostępnych materiałów o psychologii (źródło).
